Josep Pep Gvardiola rođen 18.1.1971. godine, po nacionalnosti španac, trener i bivši fudbaler. Profesionalnu fudbalsku karijeru započeo je 1990. u Barseloni, sa kojom je osvojio većinu trofeja i u kojoj je i proveo najveći deo igračkog staža. Igrao je i za Brešu, Romu, Al-Ahli i Dorados de Sinaloa, za reprezentaciju Španije odigrao je 47 utakmica. .Igrao je na poziciji zadnjeg veznog fudbalera.
Klupska karijera kao fudbaler: Timov, broj nastupa, postignuti golovi
1988–1989. Barselona C, utakmica 8, golova (1)
1990–1992. Barselona B, utakmica 53, golova (5)
1990–2001. Barselona, utakmica 263, golova (6)
2001–2002. Breša, utakmica 11, golova (2)
2002–2003. Roma, utakmica 4, golova (0)
2003. Brešia, utakmica 13, golova (1)
2003–2005. Al-Ahli, utakmica 36, golova (5)
2005–2006. Dorados, utakmica 10, golova (1)
Ukupno: utakmica 398, golova (21)
Trofeji kao igrač:
Barselona
– Prvenstvo Španije (6) : 1990/91, 1991/92, 1992/93, 1993/94, 1997/98, 1998/99.
– Kup Španije (2) : 1996/97, 1997/98.
– Superkup Španije (4) : 1991, 1992, 1994, 1996.
– Kup šampiona (1) : 1991/92. (finale 1993/94).
– Superkup Evrope (2) : 1992, 1997.
– Kup pobednika kupova (1) : 1996/97. (finale 1990/91).
– Interkontinentalni kup : finale 1992.
Reprezentacija Španije
– Olimpijske igre : zlato 1992.
Reprezentativna karijera kao fudbaler: Timov, broj nastupa, postignuti golovi
1991. Španija U21, utakmica 2, golova (0)
1991–1992. Španija U23, utakmica 12, golova (2)
1992–2001. Španija, utakmica 47, golova (5)
1995–2005. Katalonija, utakmica 7, golova (0)
Trenerski poslom počinje da se bavi nakon završetka igračke karijere 2007. a prva ekipa koju predvodi je Barselona B. sa kojom uzima titulu u Tercera Division. Veću sezoni 2008/2009. preuzima prvu ekipu Barselone sa kojom osvaja prvenstvo i kup Španije kao i Ligu šampiona i postaje najmlađi trener kome je to pošlo za rukom. Druga sezona donosi nove uspehe osvaja prvenstvo i Super kup Španije, UEFA Super kup i FIFA svetsko klupsko prvenstvo. Treća sezona donosi osvajanje i treće uzastopne titule prvaka Španije, Super kup Španije i novi trofej pobednika Lige šampiona. Četvrta sezona u Barseloni pored brojnih rekorda koje je postavio donosi i nove trofeje Kupa Španije, Super kupa Španije, UEFA Super kupa kao i drugi put trofej pobednika FIFA svetskog klupskog prvenstva. U 2012. dobija i priznanje FIFA trener godine, a kao trener Barselone ostaje do 2012. sa kojom je osvojio četrnaest trofeja.
Posle pauze od godinu dana ponovo se vraća trenerskom poslu preuzevši Minhenski Bajern, mnogi su bili skeptični kako će se njegov stil igre uklopiti sa nemačkom ekipom. Gvardiola je napravio uspeh i u Nemačkoj sa Bajernom. U tri sezone rada u Minhenu osvaja devet trofeja, tri prvenstva Nemačke, dva Kupa i dva Telekom kupa Nemačke, UEFA Super kup i FIFA svetsko klupsko prvenstvo. U Bajernu ostaje do 2016. te iste godine preuzima engleski tim Mančester Siti, gde je i dalje aktuelni trener i sa kojim trenutno ima osvojena tri trofeja Premijer ligu, Liga kup Engleske i FA Komjuniti Šild.
Trenerska karijera, klubovi i trofeji
2007–2008. Barcelona B
– Tercera Division: (1) 2007.–08.
2008–2012. Barcelona
– Prvenstvo Španije (3) : 2008/09, 2009/10, 2010/11.
– Kup Španije (2) : 2008/09, 2011/12.
– Superkup Španije (3) : 2009, 2010, 2011.
– Liga šampiona (2) : 2008/09, 2010/11.
– UEFA superkup (2) : 2009, 2011.
– Svetsko klupsko prvenstvo (2) : 2009, 2011.
2013–2016. Bajern Minhen
– Prvenstvo Nemačke (3) : 2013/14, 2014/15, 2015/16.
– Kup Nemačke (2) : 2013/14, 2015/16.
– Telekom kup Nemačke (2) : 2013, 2014.
– UEFA superkup (1) : 2013.
– Svetsko klupsko prvenstvo (1) : 2013.
2016– Mančester Siti
– Premijer liga (1) : 2017/18.
– Liga kup Engleske (1) : 2017/18.
– FA Komjuniti Šild (1) : 2018.
Gvardiola je u svetu fudbala izuzetno cenjen i poštovan kao trener, njegove ekipe su prepoznatljive po izuzetnoj tehničkoj obučenosti. Forsira igru u sistemu 4-3-3 ili 3-4-3, sa velikim posedom lopte, dosta pas igre (takozvana tika-taka), zadnjom linijom koja igra dosta visoko. Disciplinovanim i agresivnim presingom koji počinje već na odbrambenoj trećini potivnika ili kod promene poseda lopte, nazivan pravilo 6 sekundi. Ekipa pokušava sa kolektivnim presingom da dođe u posed lopte za tih 6 sekundi jer smatra da je to period u kome protivnik još nije uspostavio siguran posed. Ukoliko ekipa ne uspe da preuzme loptu od protivnika za to vreme, igrači prelaze na redovnu odbranu i vraćaju se na svoje pozicije.